W dzisiejszym poście chciałabym Wam pokazać jak narysować najprostszą wersję fonta szeryfowego. Na blogu zaczynamy nową serię z kategorii Hand Letteringu, w której będziemy uczyć się różnych stylów pisma. Do czego może nam się to przydać? Ja hand letteringu (a także brush letteringu) używam przede wszystkim do tworzenia nagłówków w moich notatkach, ale też do adresowania kopert, podpisywania kartek czy w niektórych moich grafikach. Zaczniemy od czegoś bardzo prostego, ale najpierw trochę teorii.
Czym jest font szeryfowy?
W typografii szeryf jest krótką linią „przyczepioną” do końca litery lub symbolu. To te małe „daszki”, które można zobaczyć na końcach liter 🙂 Fonty szeryfowe dzielą się na cztery podgrupy: old-style, transitional, Didone i slab serif. Old-style powstało około roku 1470. Charakteryzuje się brakiem dużego rozróżnienia pomiędzy grubymi a cienkimi liniami. Cieńsze linie pojawiają się tylko przy zaokrągleniach, pod kątem.
Transitional – czyli tzw. font „przejściowy” – stał się popularna w połowie 18 wieku. Jest czymś pomiędzy old-style, a nowoczesnymi fontami. Rozróżnienie miedzy grubszymi i cieńszymi liniami jest większe niż w old-style, ale nie tak drastyczne jak w Didone i jego następcach. Nacisk (grube linie) są już bardziej pionowe, „r” ma „kulkę” na ogonku, która znajduje się również w zakończeniach liter (np. na ogonku w literze „J”).
Pod koniec 18 wieku po raz pierwszy pojawiły się Didone (grupa nowoczesnych fontów szeryfowych), charakteryzujące się widocznym kontrastem między grubymi i cienkimi liniami. Tutaj nacisk również jest pionowy. Szeryfy są bardzo cienkie, pionowe linie bardzo grube. Wiele fontów Didone jest mniej czytelnych, niż fonty przejściowe i old-style.
Slab serif miały swój początek około roku 1800. Oryginalnie używane były do projektowania plakatów. Ich charakterystyczną cechą jest, że wszystkie linie są tej samej grubości, łącznie z szeryfami. Slab serif mają różne rodzaje – niektóre są geometryczne, inne bardziej „okrągłe”.
Jak rysować?
Jeśli jesteście początkujący i nie wiecie jak zacząć, to możecie zajrzeć do posta tutaj. Dzisiaj przyda nam się kartka z liniami do ćwiczeń, którą możecie pobrać na końcu tego posta, i coś do pisania. Ja użyję dwóch pisaków 🙂
Zaczynamy od napisania drukowanymi literami zwykłego alfabetu, słowa lub zdania, które chcecie poćwiczyć.
W miejscach, w których kończą się litery dodajemy krótkie poziome „daszki”. Możecie bawić się ich długością, możecie je zaokrąglić przy łączeniach z literą – najprostszą wersją jest po prostu dodanie kreseczki 🙂 U mnie zaznaczone są one różowym pisakiem.
Tutaj dla lepszej widoczności poprawiłam swoje kreski ciemnym pisakiem. I voilà! Mamy font szeryfowy. Napis „Hello!” na kartce ćwiczeniowej został wykonany brush penem – jak widzicie jest to też możliwe 🙂
Z fontem szeryfową można eksperymentować. Nie muszą to być zwykłe kreseczki – przejrzyjcie koniecznie Pinterest w poszukiwaniu inspiracji! Eksperymentujcie, dodajcie rysunki w środkach liter, bawcie się grubością i długością kresek.
Do czego można użyć fontów szeryfowych?
Ja używam jej głównie, gdy chcę, żeby jakieś słowo się odznaczało na kartce, np. kiedy piszę jakąś definicję. Wtedy innym kolorem i większymi literami piszę dane słowo dodając szeryfy.
